Kreolingwistyka w zarysie 220 jest używany jako środek komunikacji z innymi grupami i który może być też używany do wszystkich celów komunikacyjnych grupy. Nowy język mieszany będzie najprawdopodobniej spełniał jedną bądź dwie funkcje – utrzymania w sekrecie konwersacji członków grupy przed innymi grupami lub (i) bycia symbolem tożsamości etnicznej lub wewnątrzetnicznej w społeczności mownej [w której funkcjonuje grupa powołująca do życia bilingwalny język mieszany]. (Thomason 2001: 197–198) 4.3.1. Modele atrofii językowo-kulturowej Wiele dróg może prowadzić do atrofii (dezintegracji) języka144. W literaturze przedmiotu można znaleźć kilka podstawowych typologii zanikania bądź całkowitej dezintegracji jakiegoś języka. Cornelis Kees de Bot (1996: 579) w bardzo przejrzysty sposób przedstawia cztery t ypy badań nad z an i - k i em j ę zyka (ang. language attrition) oraz zmi aną j ę zyka (ang. language shift). Badacz ten zauważył, że jest bardzo wiele mylących definicji tego, czym jest dezintegracja języka (ang. language loss). Najprościej można to ująć tak: pr z e z de z i nt egr a c j ę j ę zyka r ozumi emy ws z e l k i e t ypy z an i ka - n i a umi e j ę tno ś c i j ę zykowych zarówno u każdego człowieka z osobna, jak i w całych społecznościach mownych. Zazwyczaj termin zmi ana j ę zyka (ang. language shift) jest tu rozumiany jako zanik umiejętności językowych między następującymi po sobie pokoleniami ludzi, a z an i k j ę zyka jest rozumiany jako zanik umiejętności językowych u poszczególnych użytkowników języka (Kees de Bot 1996: 579). Cz t ery t ypy prowadzonych badań dez int egrac j i języka są wedle Keesa de Bota oparte na dwóch czynnikach, a mianowicie na tym, (a) czy badany język jest językiem natywnym (L1) czy drugim językiem (L2) wśród społeczności mownej oraz (b) czy badany język jest językiem dominującym w środowisku, w którym funkcjonuje. Powyższy podział skutkuje czterema następującymi typami możliwych badań zaniku języka. A. Badani e zaniku j ęzyka L1 w ś rodowi sku L1 – badanie ogniskujące się na zaniku języka rodzimego w swoim naturalnym środowisku. Jego przedmiotem mogłoby być np. to, jak ulega dezintegracji język u osób starszych funkcjonujących w swojej rodzimej społeczności mownej. W takim wypadku trzeba by zresztą wykorzystać także narzędzia psycholingwistyczne oraz neurolingwistyczne, więc byłoby to badanie interdyscyplinarne. 144 Opracowane na podstawie znacznie rozbudowanej części wcześniej opublikowanego tekstu Piotra P. Chruszczewskiego (2006a: 59–62).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTE5NDY5MQ==