Kreolingwistyka w zarysie

xii Kreolingwistyka w zarysie w językoznawstwie kontaktu. Syntezę tego, co mam na myśli, pozwolę sobie przedstawić, parafrazując fragment tekstu, który napisałem wspólnie z synem Russellem: Przyczyny trwałości i żywotności języków kontaktu są wielorakie: języki te wyznaczają naszą wspólną tożsamość kontaktu jako istot ludzkich; są symbolem przemian kulturowych, zmian językowych, dezintegracji języków oraz ich rewitalizacji; zachowują skojarzenia ciepła i bliskości dla wielu ich użytkowników, którzy opanowali język kontaktu jako swój pierwszy język, ucząc się go od swoich matek i ojców oraz od innych członków rodziny; cementują poczucie wspólnoty i solidarności pośród przyjaciół; ustanawiają relacje między ich użytkownikami; służą jako twórczy i pełen ekspresji instrument w teraźniejszości oraz stanowią żywe połączenie z przeszłością. (Rickford, Rickford 2000: 10) profesor dr John R. Rickford (Uniwersytet Stanforda, USA) Źródła Rickford, John R. (1988) „Connections between Sociolinguistics and Pidgin-Creole Studies”. [W:] International Journal of the Sociology of Language 71; 51–58. Rickford, John R., Russell J. Rickford (2000) Spoken Soul: The Story of Black English. Nowy Jork: John Wiley.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTE5NDY5MQ==