28 Mostly Medieval „ćwiartuchny”) i zakąską w postaci dwóch słoików fasolki po bretońsku, która w jakiś niewyjaśniony sposób zawsze była dostępna, nawet w najbardziej dolegliwych okresach, dla których tow. Gomułka ukuł optymistyczny eufemizm „przejściowe trudności ekonomiczne.” Takim eufemizmem ówczesny przywódca narodu nazywał jak najbardziej permanentne braki w zaopatrzeniu. Gastronomiczna oprawa była nieodzownym elementem rytuału, wedle którego odbywały się te spotkania – czy może raczej sympozjony. Najważniejsze były oczywiście rozmowy na wszelkie możliwe (aktualne i nieaktualne) tematy, co mogłoby wydawać się „oczywistą oczywistością”, gdyby nie to, że chyba paradoksalnie nigdy nie dotyczyły one spraw najbardziej osobistych i intymnych – za to uwzględniały fakty i opinie od polityki do gramatyki, a też i muzyki. Jacek uwielbiał muzykę i znał się na pianistyce. Cenił sobie sztukę wykonawczą najwybitniejszych pianistów naszych czasów, takich jak Arturo Benedetti Michelangeli, Światosław Richter, Witold Małcużyński, Halina Czerny-Stefańska i oczywiście Wielki Łodzianin, czyli Artur Rubinstein, by wymienić tylko kilkoro pianistycznych gigantów z czasów, gdy Krystian Zimerman dopiero sposobił decreed – with an additional “sweet quarter” (traditional “sweet quarters” were still available in those times) and a homey hors-d’oeuvre in the form of two jars of baked beans, which for whatever reason were still available in even the shrewdest of times, dubbed by comrade Gomułka2 as “transient difficulties of economic nature.” Our nation’s leader used this optimistic euphemism to refer to the invariably permanent provision shortages. The culinary setting was part and parcel to the whole ritual of our meetings, or rather: symposiums. But most important were our conversations on all matters conceivable, be it current or not; which might seem like “obvious obviousness,” except that they never happened upon most personal nor intimate matters. Instead, we would mull over facts and opinions on a variety of issues, from politics to grammar, but also music. Jacek loved music and knew all about pianism. He appreciated the performing skill of the most eminent pianists of our times, such as Arturo Benedetti Michelangeli, Światosław Richter, Witold Małcużyński, Halina Czerny-Stefańska, and, of course, our Great Citizen of Łódź, Artur Rubinstein—to touch on a few piano 2 Władysław Gomułka, the First Secretary of the Polish United Workers’ Party, PZPR (Pol. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTE5NDY5MQ==