Ekwiwalencja tłumaczeniowa jako urojenie 75 :I saw Arthur entering the house: → :Widziałem, że on wszedł do budynku: w kontekście1, :I saw Arthur entering the house: → :Zauważyłem, że mój brat tam wszedł: w kontekście2, :I saw Arthur entering the house: → :Spostrzegłem, że ten drań tam wchodził: w kontekście3, . . . :I saw Arthur entering the house: → :Zobaczyłem, że wszedł do domu: w kontekścien. W podsumowaniu można stwierdzić, że ponieważ w niektórych kontekstach koło może okazać się ekwiwalentem tłumaczeniowym kwadratu, również 2-teksty prezentowane na samym wstępie nie są już tak zdumiewające, jak mogłyby się wydawać na pierwszy rzut oka. Dla każdego faktycznie potwierdzonego 2-tekstu2 istnieje pewien kontekst, który tłumacz musiał wziąć pod uwagę, nawet jeśli w praktyce określenie jego dokładnego zakresu było sporym wyzwaniem. W każdym przypadku ustalone lub potwierdzone przez uczestników danego wydarzenia komunikacyjnego znaczenie referencyjne tekstu źródłowego2 musi być zachowane w tekście docelowym. Zachowanie referencyjnego znaczenia gwarantuje, że tekst źródłowy i docelowy stanowią dopuszczalny 2-tekst2. Natomiast tak długo, jak w pewnych sytuacjach kwadrat może funkcjonować jako koło, wszystko wydaje się możliwe, a ekwiwalencja tłumaczeniowa jest rzeczywiście urojeniem. BIBLIOGRAFIA Bayar, Monia (2007) To Mean or Not to Mean, Kadmous cultural foundation. Damascus: Khatawat for publishing and distribution. Grahame, Kenneth (1908) The Wind in the Willows. London: Methuen. Grahame, Kenneth (1938) O czym szumią wierzby. Przełożyła Maria Godlewska. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze „Rój”. Jerome, Jerome K. (1889) Three Men in a Boat (To Say Nothing of the Dog). London: Simpkin, Marshall, Hamilton, Kent & Co. Limited.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTE5NDY5MQ==